رئیس و همکار . رهبر و سخگو . مدیر . سرجیو راموس چنین حالتی را در رختکن رئلا پیدا کرده است . در 26 سالگی او به اوج پختگی فوتبالی و شخصی خود رسیده است . او در رختکن والدبباس تبدیل به کسی شده است که حرفش حسابی "برو" دارد . وقتی راموس حرف می زند ، همه گوش می دهند . در بیرون زمین ، همه به او توجه دارند .
او که با توجه به سنش کاپیتان دوم پس از کاسیاس ، تبدیل به لیدر رئال درون بازی است . قدرت رهبری او به طرز قابل توجهی پس از حضورش در پست دفاع وسط افزایش یافته است چرا که در پستی قرار می گیرد که می تواند بازی تیم را هدایت کند و از دور به خوبی ببیند . به هم تیمی هایش دستور می دهد، حرکاتشان را تصحیح میکند ، فریاد می زند و درود می فرستد و در مواقع لازم ، هم تیمی هایش را تشویق می کند و به آنها روحیه می دهد .
راموس به حریفان ترس را تزریق می کند و داوران به او احترام می گذارند . در مقابل هیچ چیز و هیچ کس کم نمی آورد و شخصیتش طوری است که می تواند مقابل هر کسی فارغ از هیکل و وزنش ایستادگی کند . او هرگز حاضر نمی شود که در مقابل حرف کسی کوتاه بیاید ، چه در رختکن باشد و چه در مقابل دوربین ها که اتفاقا این قابلیتش گاهی به ضررش بوده است ، مثل زمان تقابلش با لوئیز آراگونسذ تیم ملی اسپانیا با مشاجرات اخیرش با مورینیو در رئال مادرید .
در یورو 2008 ، زمانی که آراگونس از طریق مطبوعات برایش پیغام فرستاد ، سرجیو راموس که در آن زمان 22 ساله بود بدون تعارف پاسخش را داد . احترام مورینیو هم همچون بقیه اعضای رختکن همیشه حفظ کرده اما وقتی که مطبوعات در مورد مربی از او جواب خواستند بدون هیچ گونه هراسی حرفش را زد .
او یکی از معدود بازیکنان ترکیب رئال است که بدون هیچ هراسی توی چشم مورینیو نگاه می کند و جوابش را می دهد ، در حالی که بقیه سرشان را پایین می اندازند و خجالت می کشند حرف بزنند .
مورینیو پیش از بازی با دپورتیوو گفت :" راموس بهترین است ... البته اگر آماده باشد . " آن هم در حالی که او را مقابل سیتی روی نیمکت نشانده بود . هفته بعدش راموس علنا جواب او را داد :" توجهی به برخی حرفها ندارم . وقتی درون زمین می شوم وجدانم آرام است . می توان به خاطر برخی اشتباهات مرا سرزنش کرد اما همیشه رفتارم خوب بوده است . "
اما ماجرا در روز بازی در سآمستردام تمام شد . صبح این بازی ، راموس و هم تیمی ها در جلسه ای با مورینیو همه چیز را حل کردند و راموس در مورد این که در نیمه دوم بازی با دپور ، پیراهن اوزیل را زیر پیراهنش پوشیده بود جواب داد .
درون رختکن ، راموس با اقتدارش یادآور دو تن از کاپیتان های بزرگ رئال است : هیرو و رائول . با اولی هرگز هم تیمی نبود اما مدام با او در ارتباط بوده است . راموس اما درسهای بزرگی را از اوزیل گرفته است .
شخصیت خاص و رک گو بودن راموس باعث می شود که از هیچ چیز نترسد و در بازی حساسی نظیر نیمه نهایی یورو ، با خونسردی ویژه پنالتی چیپ بزند .
در رئال هیچ کس در مورد کاپیتانی کاسیاس تردیدی ندارد . او سالها در باشگاه و نمونه بارز ارزشهای تاریخ رئال است . اما در رختکن رئال همه معتقدند که اقتدار ربطی به بازوبند ندارد و به همین خاطر راموس این قدر محبوب شده است .

نظرات شما عزیزان: