تبادل
لینک هوشمند
۱- ۴۰۰ میلیون بیننده شاهد دیداری بودند که می توان آن را فراتر از سطح فعلی فوتبال جهان دانست. بجز حضور آدریانو و آلبا هیچ سوپرایزی در ترکیب دو تیم وجود نداشت. رائول و سالگادو در استودیو الجریزه اسپورت حضور داشتند و ریوالدو نیز در نیوکمپ نشسته بود. ۵۰% از ویژگی های این بازی در سکوها وجود داشت. پارچه های زرد و قرمز هواداران که زمین مستطیلی نیوکمپ را جایی برای فریاد های جدایی طلبانه خود می دانستند. پدران، فرزندان خود را به استادیوم آورده بودند تا به آنها یاد دهند، جدا شدن کاتالان در همین زمین رقم می خورد. با این اوصاف اما فلورنتینو پرس با ساندرو روسل خوش و بش کرد. روسل چند وقت پیش اعلام کرده بود دوستی با فلورنتینو ندارد. دلیل پیروزی های گسترده تیم ملی اسپانیا را می توان در خوش و بش های بازیکنان تیم ملی در تونل ورزشگاه قبل از حضور در میدان دانست.
۲- اولین موقعیت را کریم بنزما از دست داد. شاید ال کلاسیکو طلسم شده باشد که بازیگران نقش دوم آن یعنی بنزما، هیگواین، مونتویا و پدرو ساده ترین توپ ها را هم نمی توانند، گل کنند. پس از موقعیت بنزما در دقیقه ۱۲، کاتالان ها فریاد آزادی خود را در دقیقه ۱۷ و ثانیه ۱۴ به گوش پایتخت نشینان رساندند. تنها دقایقی بعد راموس توپ را از کنار دروازه به بیرون زد. دو آس دو تیم پنهان بودند تا اینکه بنزما به رونالدو داد و " تورنادو" این بار با ماهیچه های پای چپش گلزنی کرد. مدل موی جدید، شادی پس از گل جدید و شکل گلزنی جدید. او حالا اولین بازیکن فوتبال است که در شش دیدار متوالی در ال کلاسیکو به گل رسده است. آلوز خیلی زود کار را برای بارسلونا سخت تر کرد و جای خود را به مونتویا جوان داد. آب سردی که به روی سر مادریدی ها ریخته شد را کریم بنزما و دی ماریا آماده ای ریختند که از چند قدمی توپ را به تیرک و تابلوهای تبلیغاتی بغل زمین کوبیدند. دقیقه سی و روی اشتباه په په، مسی جمله" گل نزنی، گل می خوری " را برای تمامی مادریدیسمو ها تفسیر کرد. چابکی شماره ۱۰ بارسلونا سبب شد او به دی استفانو افسانه ای نزدیک تر شود.
۳- آلونسو و پدرو در نیمه اول و خدیرا و بوسکتس در ۱۵ دقیقه ابتدایی این دیدار کارت زرد گرفتند. گرچه دیگر از دعواهای معمول ال کلاسیکو خبری نبود اما چاشنی بازی درگیرانه کمی این دیدار را شور کرده بود. صحنه اوج این دیدار ضربه آزادی بود که بارسلونا در دقیقه ۶۰ به دست آورد. مسی مانند از پیش برنده ها پشت توپ ایستاد و کاسیاس باز هم به تیر مخالف چسپید تا با چرخش توپ مسی از بالای سر مدافعان، مجبور شود خود را تا آخرین نقطه دروازه بکشند اما او هنوز هم نمی دانست که مسی توپ را به زاویه مخالف خواهد زد و نیازی به چسپیده به تیرک موافق نیست. توپ مسی چیزی در حد و اندازه های کلاس جهانی ضربه آزاد بود اما از اشتباه کاسیاسی که بعد از یورو کمی افت کرده است نیز نمی تواند گذشت.
پس از گل ال پیپیتا به جای بنزما و الکسیس به جای سسک به میدان آمدند. رونالدو مانند اکثر دقایق زندگی اش در نیوکمپ خود را تنها می دید. او برای غرورش باید گل می زند. برای ثابت کردن اینکه از پدر الکلی هم می شود برنده توپ طلا ساخته شود. از اینکه منفور رسانه ها باشی و در سنگر خودی هم بی سیمچی نباشد که تورو یاری کند. برای تمام خواسته هایی که بدون داشتن استعداد خدادادی باید به دست آورد. با شانه ای رگ به رگ شده پس به زمینخوردن و هو شدن در استادیوم. او توپ اوزیل را گرفت و به کنج دروازه فرستاد. او همان روباتی شد که پایتخت نشینان به ماهیچه هایش دل بسته بودند.
۴- په په در دقیقه ۷۷ کارت گرفت و اوزیل جای خود را به کاکا داد. چه کسی فکرش را می کرد که کاکا در نیوکمپ به میدان برود. ده دقیقه آخر بازی را باید به نام بارسلونا بنویسیم. ضربه پدرو در آخرین دقایق، تیرک مونتویا و ضربه مسی که از بالای دروازه به بیرون رفت، نشان از برتری بلوگرانا در اواخر بازی داشت. نشد که آنها فریاد استقلالشان را با پیروزی در زمین جشن بگیرند. در روز هفتم(رونالدو) از ماه دهم(مسی) این دو نابغه فوتبال بودند که ال کلاسیکو را به سیاه چاله ای تبدیل کردند که در ظرف زمانی و مکانی این کره جای نمی گیرد. داور بازی از سرعت رفت و برگشت توپ ها به زمین خورد. مسی که تنها یک گل تا آقای گلی این جدال فاصله دارد و رونالدو ای که هشت گل در سه دیدار اخیر به ثمر رسانده و گل دومش ۱۶۰مین گل او در ۱۵۵ مین بازی این بازیکن پرتغالی برای رئال مادرید بود، صفحه جدیدی را از تاریخ جدا طلبان کاتالان و پایتخت نشینان مادرید ورق زدند. این دو را بعد ها شاید بتوان در ابر رایانه های آینده دید. اما نسل ما حسرت دیدن بازی های زنده آنها را نخواهد خورد به همان صورتی که پدرانمان حسرت دیدن کرایوف و دی استفانو را با خود به همراه ندارند.
۲- اولین موقعیت را کریم بنزما از دست داد. شاید ال کلاسیکو طلسم شده باشد که بازیگران نقش دوم آن یعنی بنزما، هیگواین، مونتویا و پدرو ساده ترین توپ ها را هم نمی توانند، گل کنند. پس از موقعیت بنزما در دقیقه ۱۲، کاتالان ها فریاد آزادی خود را در دقیقه ۱۷ و ثانیه ۱۴ به گوش پایتخت نشینان رساندند. تنها دقایقی بعد راموس توپ را از کنار دروازه به بیرون زد. دو آس دو تیم پنهان بودند تا اینکه بنزما به رونالدو داد و " تورنادو" این بار با ماهیچه های پای چپش گلزنی کرد. مدل موی جدید، شادی پس از گل جدید و شکل گلزنی جدید. او حالا اولین بازیکن فوتبال است که در شش دیدار متوالی در ال کلاسیکو به گل رسده است. آلوز خیلی زود کار را برای بارسلونا سخت تر کرد و جای خود را به مونتویا جوان داد. آب سردی که به روی سر مادریدی ها ریخته شد را کریم بنزما و دی ماریا آماده ای ریختند که از چند قدمی توپ را به تیرک و تابلوهای تبلیغاتی بغل زمین کوبیدند. دقیقه سی و روی اشتباه په په، مسی جمله" گل نزنی، گل می خوری " را برای تمامی مادریدیسمو ها تفسیر کرد. چابکی شماره ۱۰ بارسلونا سبب شد او به دی استفانو افسانه ای نزدیک تر شود.
۳- آلونسو و پدرو در نیمه اول و خدیرا و بوسکتس در ۱۵ دقیقه ابتدایی این دیدار کارت زرد گرفتند. گرچه دیگر از دعواهای معمول ال کلاسیکو خبری نبود اما چاشنی بازی درگیرانه کمی این دیدار را شور کرده بود. صحنه اوج این دیدار ضربه آزادی بود که بارسلونا در دقیقه ۶۰ به دست آورد. مسی مانند از پیش برنده ها پشت توپ ایستاد و کاسیاس باز هم به تیر مخالف چسپید تا با چرخش توپ مسی از بالای سر مدافعان، مجبور شود خود را تا آخرین نقطه دروازه بکشند اما او هنوز هم نمی دانست که مسی توپ را به زاویه مخالف خواهد زد و نیازی به چسپیده به تیرک موافق نیست. توپ مسی چیزی در حد و اندازه های کلاس جهانی ضربه آزاد بود اما از اشتباه کاسیاسی که بعد از یورو کمی افت کرده است نیز نمی تواند گذشت.
پس از گل ال پیپیتا به جای بنزما و الکسیس به جای سسک به میدان آمدند. رونالدو مانند اکثر دقایق زندگی اش در نیوکمپ خود را تنها می دید. او برای غرورش باید گل می زند. برای ثابت کردن اینکه از پدر الکلی هم می شود برنده توپ طلا ساخته شود. از اینکه منفور رسانه ها باشی و در سنگر خودی هم بی سیمچی نباشد که تورو یاری کند. برای تمام خواسته هایی که بدون داشتن استعداد خدادادی باید به دست آورد. با شانه ای رگ به رگ شده پس به زمینخوردن و هو شدن در استادیوم. او توپ اوزیل را گرفت و به کنج دروازه فرستاد. او همان روباتی شد که پایتخت نشینان به ماهیچه هایش دل بسته بودند.
۴- په په در دقیقه ۷۷ کارت گرفت و اوزیل جای خود را به کاکا داد. چه کسی فکرش را می کرد که کاکا در نیوکمپ به میدان برود. ده دقیقه آخر بازی را باید به نام بارسلونا بنویسیم. ضربه پدرو در آخرین دقایق، تیرک مونتویا و ضربه مسی که از بالای دروازه به بیرون رفت، نشان از برتری بلوگرانا در اواخر بازی داشت. نشد که آنها فریاد استقلالشان را با پیروزی در زمین جشن بگیرند. در روز هفتم(رونالدو) از ماه دهم(مسی) این دو نابغه فوتبال بودند که ال کلاسیکو را به سیاه چاله ای تبدیل کردند که در ظرف زمانی و مکانی این کره جای نمی گیرد. داور بازی از سرعت رفت و برگشت توپ ها به زمین خورد. مسی که تنها یک گل تا آقای گلی این جدال فاصله دارد و رونالدو ای که هشت گل در سه دیدار اخیر به ثمر رسانده و گل دومش ۱۶۰مین گل او در ۱۵۵ مین بازی این بازیکن پرتغالی برای رئال مادرید بود، صفحه جدیدی را از تاریخ جدا طلبان کاتالان و پایتخت نشینان مادرید ورق زدند. این دو را بعد ها شاید بتوان در ابر رایانه های آینده دید. اما نسل ما حسرت دیدن بازی های زنده آنها را نخواهد خورد به همان صورتی که پدرانمان حسرت دیدن کرایوف و دی استفانو را با خود به همراه ندارند.
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط ronaldo
آخرین مطالب
آمار
وب سایت:
